Indrukwekkende beelden en momenten
Door: Esthergoessabbatical
Blijf op de hoogte en volg Esther
18 November 2015 | Cambodja, Khett Siem Reab
Wat er zich in een week tijd allemaal kan afspelen, zo veel indrukken, ervaringen, verhalen en ontmoetingen... heb nauwelijks tijd om te schrijven!!! Op woensdag 11 november van PP naar Siem Reap gevlogen en me genesteld in een basic guesthouse. Heb m'n kamer enigszins gezellig ingericht voor de komende 10 weken. Kennis gemaakt met de organisatie Concert en het project van HUSK. Ik liet er geen gras over groeien en ben direct die vrijdag al mee gegaan naar de projecten op het platteland zo'n 16 km hier vandaan, om alvast een beeld te hebben wat me te wachten zou staan voor a.s. maandag.
Vele indrukken, gevoelens, ideeën en kennismakingen met andere vrijwilligers. Moet het allemaal nog laten bezinken maar ik loop te hard van stapel, ik lijk wel een spons en wil alles tegelijk in me opnemen... Heb me al gauw wegwijs hier gemaakt, heb mijn eigen fiets en ook mijn eigen helm die ik iedere dag nodig heb voor achterop de brommer naar het dorp. Ik voel me hier best wel thuis en veilig. En ja, het is hier best wel warm, gemideld zo'n 31C graden, iedere dag kom je bezweet en stoffig weer thuis :-)
Ben ik net een weekje weg, trof mij helaas het bericht dat mijn tante Jo op vrijdag 13 november plots is overleden en dat hakte er wel in! Heb veel contact met het thuisfront maar ben ik warm opgevangen door de mensen die ik hier al heb ontmoet, het lijkt net een grote familie!
Ook het nieuws wat er zich in Parijs heeft afgespeeld, was hier onder vrijwilligers een hot item en gesprek van de dag. Nu is het echter hier in Cambodja nog dagelijks een strijd om te overleven, de armsten worden zoals altijd, het meest getroffen. Nu pas besef ik me hoe weinig (of eigenlijk helemaal niet) hier belangstelling voor is door de media! De horror die zich hier heeft afgespeeld is van nog niet zo lang geleden. Medische hulp en zorg is hier echt heeeeel erg hard nodig!
Het is hier op straat echt wel een georganisserde chaos, maar ik pas me in hun manier van rijden en hoop dat het goed gaat haha.
Afgelopen zondag 17 november ben ik met enkele vrijwilligers 30 km wezen fietsen door het Angkor Wat archeologische en natuurpark met de vele tempels, aapjes en zelfs de olifanten voor de toeristen.
Vele indrukken, gevoelens, ideeën en kennismakingen met andere vrijwilligers. Moet het allemaal nog laten bezinken maar ik loop te hard van stapel, ik lijk wel een spons en wil alles tegelijk in me opnemen... Heb me al gauw wegwijs hier gemaakt, heb mijn eigen fiets en ook mijn eigen helm die ik iedere dag nodig heb voor achterop de brommer naar het dorp. Ik voel me hier best wel thuis en veilig. En ja, het is hier best wel warm, gemideld zo'n 31C graden, iedere dag kom je bezweet en stoffig weer thuis :-)
Ben ik net een weekje weg, trof mij helaas het bericht dat mijn tante Jo op vrijdag 13 november plots is overleden en dat hakte er wel in! Heb veel contact met het thuisfront maar ben ik warm opgevangen door de mensen die ik hier al heb ontmoet, het lijkt net een grote familie!
Ook het nieuws wat er zich in Parijs heeft afgespeeld, was hier onder vrijwilligers een hot item en gesprek van de dag. Nu is het echter hier in Cambodja nog dagelijks een strijd om te overleven, de armsten worden zoals altijd, het meest getroffen. Nu pas besef ik me hoe weinig (of eigenlijk helemaal niet) hier belangstelling voor is door de media! De horror die zich hier heeft afgespeeld is van nog niet zo lang geleden. Medische hulp en zorg is hier echt heeeeel erg hard nodig!
Het is hier op straat echt wel een georganisserde chaos, maar ik pas me in hun manier van rijden en hoop dat het goed gaat haha.
Afgelopen zondag 17 november ben ik met enkele vrijwilligers 30 km wezen fietsen door het Angkor Wat archeologische en natuurpark met de vele tempels, aapjes en zelfs de olifanten voor de toeristen.
-
18 November 2015 - 12:36
Vanessa:
Het tantetje,
Klinkt allemaal erg indrukwekkend!!!!
Als eerste gecondoleerd met tante Jo.
Fijn om te horen dat je je er goed voelt en je verblijf voor de komende 10 weken gezellig hebt
gemaakt. Ik kan me er niets bij voorstellen, maar het zal wel een totaal ander leven zijn dan hier.
Ik wens je een heel fijn avontuur toe, maar dat zal wel goed koment met jouw als avonturier.
Wacht op je vervolg verhalen.......
Dikke kus Vanes
-
18 November 2015 - 14:09
Angelien:
Hee Esther,
Nogmaals gecondoleerd met je tante! Kan me voorstellen dat dit een behoorlijke impact heeft gehad. Goed om te horen dat je daar goed bent opgevangen en dat je veel contact hebt met het thuisfront.
Fijn dat je het erg naar je zin hebt, maar had ook niet anders verwacht.
Pas goed op jezelf en tot het volgende bericht.
Groetjes Angelien -
18 November 2015 - 15:03
Corryvandelaak:
Allereerst Esther gecondoleerd met je Tante Jo. Ik kan begrijpen dat dat je hier erg van de onder indruk bent. Fijn dat je steun ervaart van de mensen om je heen en je familie ook al zijn die op afstand.
Leuk te vernemen hoe je je ingericht en genesteld hebt. Ik begrijp dat je alles goed wilt ervaren, meemaken en wellicht daarom "hard loopt" vergeet niet ook te genieten he.
Wel heel warm zo ik begrijp.
Fijn van je te horen en tot het volgende bericht.
gr. Corry
-
18 November 2015 - 19:59
Paulien:
Gecondoleerd Esther met tante Jo. Je hebt zo veel voor haar gezorgd, wat naar dat je er nu niet bij kunt zijn. Maar wat fijn dat je je nieuwe "collega's" al als familie ervaart.
Maar wat lees ik? jij fietsen en dan ook nog 30 km??? met deze hitte??? Het moet wel heel erg goed met je gaan........ haha
Ben benieuwd naar je volgende berichtje (foto?) en pas goed op jezelf!
groetjes Paulien -
18 November 2015 - 20:06
Vic En Bob Faulhaber:
Fijn jouw verslag te lezen.
Haalt veel herinneringen bij ons op.
Angkor What is indrukwekkend, wat een monument. Al die tempels, paleizen en verborgen steden.
en dat op een oppervlakte van tientallen vierkante kilometers.
Wensen je veel werkplezier toe.
salam manis
Vic en Bob -
20 November 2015 - 14:37
Chris:
Hoi Esther,
Zo wat klinkt het allemaal spannend, heftig en boeiend. Het verlies van je tante zal inderdaad er in hakken bij je. Gecondoleerd daarmee.
Leuk om je op deze wijze te kunnen blijven volgen. ben niet zo'n Blogger dus ik zal meer lezen dan schrijven. Ik stop er nu dan ook mee. Heel veel succes en hopelijk blijf je alleen maar leuke en spannende dingen beleven.
Grtz Chris -
20 November 2015 - 20:11
Debby Jaenicke:
Lieve Esther...
Allereerst gecondoleerd met het overlijden van je tante,extra naar als je zo ver weg bent.
Maar wel weer heel mooi om te horen dat je al een 'surrogaat'familie hebt gevonden;)
Zo zie je maar weer,dat alle mensen eigenlijk met elkaar in verbinding zijn..
Kijk net naar het journaal,gijzeling in een hotel in Mali,collega's van
Airfrance zatern daar,zijn gelukkig ongedeerd gebleven.
Alles komt wel heel dichtbij zo....En Parijs was natuurlijk vreselijk,maar wereldwijd gebeuren nog steeds hele erge dingen...
Die veel minder aandacht krijgen.
Zoals de bevolking daar,die nog steeds te maken hebben met de gevolgen van de verschrikkingen.
Maar gelukkig ben jij met goed werk bezig()!
Goed te horen dat je het naar je zin hebt daar...
Hier richt ik me maar op 'kleine'positieve dingen,zoals morgen mijn diploma uiteriking.
En vandaag is de nieuwe cd vsn Adele uitgekomen,yeaah!!
Jij daar veel werk en leef plezier,liefs xxx Debby -
25 November 2015 - 11:59
Danielle:
Hey Esther,
Allereerst gecondoleerd met het verlies van jouw Tante. Dat moet er inderdaad even inhakken....sterkte daarmee.
Je verhaal is echt indrukwekkend, inderdaad indrukwekkende beelden en momenten. Mooi dat je op deze manier je steentje bij kunt dragen daar, toppie hoor!!
Nog heel veel plezier en mooie momenten gewenst.
groetjes,
Danielle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
